Lata 1776-1945
18 lipca 1905 r. w wieży kościelnej Otmętu znaleziono dokument w którym znalazły się wzmianki o szkole w Malni. Dokumentu ten wspomina mianowicie, że szkoła miała charakter wyznaniowy w chwili jej założenia uczęszczało do niej 220, w 1833 r. - 139 dzieci, w roku 1840r. - 116 uczniów, a w 1841 – 130. Liczba ta stale się zmieniała.Uczył w niej wówczas tylko jeden nauczyciel. Od kwietnia 1838 Franciszek Gotschalk. 1 raz w tygodniu katechezę prowadził ówczesny proboszcz parafii Otmęt ks. Rak. Patronat nad szkołą sprawował właściciel majątku w Chorula, major Wycholetzky z Otmętu oraz hrabia von Haugwitz z Rogowa. Szkoła miała strukturę trzyklasową. W klasie wyższej uczyło się 24 wychowanków, średniej 24 dzieci, a najniższej 91 uczniów. W najniższej klasie uczono liter, składania sylab i wyrazów oraz najprostszego liczenia. W klasie średniej czytania po polsku i niemiecku, pisania prostych zdań w języku polskim i pojedynczych słów w języku niemieckim. W najwyższej biegłego czytania w obu językach. Szkoła poddawana była regularnie państwowym kontrolom w czasie których sprawdzano wiadomości uczniów a tym samym weryfikowano pracę nauczycieli. Na uwagę zasługiwało zachowanie uczniów w szkole, które było zawsze nienaganne i panujący w niej należyty porządek. Uczęszczali do niej uczniowie z Malni, Odrowąża, Górażdży i Chorula. Ze względu na dużą odległość między domem i szkołą wielu uczniów uczęszczało do niej nieregularnie. Dziewięcioro dzieci pomimo że osiągnęły wiek szklony nie uczęszczało do niej, gdyż były zbyt słabe, aby pokonać pieszo codziennie kilka kilometrów do szkoły i z powrotem. W 1893 r. w Górażdżach otwarto osobną szkołę. W 1910 roku rozpoczęto starania o budowę szkoły w Chorula i w Odrowążu gdyż liczba uczniów szkoły wzrosła do 300. W 1918 zatrudniono w niej Augustyna Willima, w 1921 r. Gustawa Abramczaika, w 1922 r. Roberta Kutschkę oraz w 1923 r. Paula Malcherka. W 1934 r. wyłączono z zespołu szkolnego Odrowąż.
Przedwojenna szkoła usytuowana była w środku wioski, 12 metrów od głównej drogi przecinającej wieś i prowadzącej z Opola do Krapkowic. Z trzech stron była otoczona parkanem, a od czwartej strony zamknięta szkolnym boiskiem o powierzchni 240 m2. Był to budynek częściowo podpiwniczony, piętrowy o długości 20 metrów, szerokości 10 metrów oraz wysokości 7 metrów o masywnej konstrukcji. Znajdowały się w nim trzy pomieszczenia klasowe pomalowane wapnem. Wyposażony był w urządzenia wentylacyjne i drewniane schody z poręczą. Jego mankamentem było słabe zabezpieczenie przed wilgocią oraz brak ogrzewania. Rynna przeciwdeszczowa usytuowana od strony frontowej nie zabezpieczała go przed zawilgoceniem. Obok szkoły znajdowało się podwórko, szkółka drzewek owocowych, studnia z pompą i pomieszczenia sanitarne. Studnia zabezpieczała w pełni zapotrzebowanie szkoły w wodę pitną. Szkoła w Malni miała charakter wyznaniowy (szkoła katolicka), utworzona została przez parafię Otmęt.
Lata 1945-1971
24 stycznia 1945 r. nastąpiło wyzwolenie Malni. Potem jeszcze przez wiele dni usuwano zniszczenia wojenne, 5 maja 1945 r. przybył do Malni nauczyciel - Ludwik Bijałd. Jemu to przypadło w udziale uruchomić polską szkołę. Z ówczesnych zapisków dowiadujemy się, że "...szkoła i całe obejście wyglądało okropnie: zaśmiecone, zanieczyszczone, okna bez szyb, drzwi bez zamków. Wiatr hulał po całym budynku, płotów nie było. Wszędzie widać było resztki połamanych i całkowicie zniszczonych pomocy naukowych. Przystąpiono do remontu."
Już 11 maja zaczęły się zapisy do szkoły. Ogółem zgłosiło się 79 dzieci. 16 maja nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły. Wszystkich uczniów podzielono na sześć grup, a każda miała dwie godziny zajęć dziennie. 15 lipca 1945 r. zakończono ten najkrótszy rok nauki w dziejach szkoły.
Ludwik Bijałd był kierownikiem szkoły od 1945 do 1952 r. w latach 1952 do 1958 r. kierownikami szkoły byli kolejno: Stefan Zdrada, Helena Krężel. Od września 1958 r. do czerwca 1991 kierownikiem szkoły była Jadwiga Kałużna.
W 1958 r. zwiększyło się grono nauczycielskie o osoby: Michalina Kałużna, Elżbieta Morawiec, Janina Marczyk.
W roku szkolnym 1958/1959 liczba uczniów wynosiła 75, nauka odbywała się w czterech salach lekcyjnych. Na terenie szkoły działały następujące organizacje młodzieżowe: Samorząd Szkolny, Spółdzielnia Uczniowska, Liga Ochrony Przyrody, Polski Czerwony Krzyż, ZHP, Koło Przyjaźni ZSRR. Warunki nauki pogarszały się z roku na rok ze względu na rosnącą liczbę uczniów, a małą ilość sal lekcyjnych. W związku z tym faktem władze powiatowe i gromadzkie już od 1959 r. czyniły starania o budowę nowej szkoły w Malni. Zgodę taką udzieliły władze wojewódzkie w roku 1968. Inwestycja miała być zrealizowana w latach 1971 i 1972. Prace budowlane przy wznoszeniu nowej szkoły trwały od 1 sierpnia 1971 r. do 5 września 1972 r.
Lata 1972-1991
10 września 1972 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowej szkoły w Malni. Najbardziej wzruszającym momentem było nadanie imienia szkole, którego dokonał z-ca Inspektora Szkolnego Janusz Maleta. Szkoła otrzymała imię Mikołaja Kopernika w związku ze zbliżającą się rocznicą 500-lecia urodzin tego wielkiego Polaka.
Ze względu na reorganizację i modernizację szkolnictwa w całym kraju szkoła w Malni została szkołą zbiorczą z punktami filialnymi w Choruli i w Odrowążu. Utworzono wówczas stanowisko zastępcy dyrektora, została nim siostra ówczesnej dyrektorki, Michalina Kałużna.
Nowa szkoła była bardzo nowoczesna. W głównym jej gmachu zamieszczono dobrze nasłonecznione pomieszczenia klasowe oraz pracownie, bibliotekę, kuchnię, stołówkę, świetlice oraz mieszkania dla nauczycieli. W dobudowanym skrzydle znalazła się sala gimnastyczna. Przed szkołą stworzono plac spacerowo – rekreacyjny.
W roku szkolnym 1972/1973 naukę nowej szkole rozpoczęło 290 uczniów. Bardzo dobrze działała LOP, ZHP oraz Spółdzielnia Uczniowska. W konkursie Klubu Otwartych Szkół szkoła w Malni zajęła III miejsce.
W roku szkolnym 1974/1975 liczba uczniów wzrosła do 397 (łącznie z filiami). Grono nauczycielskie liczyło wówczas 14 osób. Nasza szkoła należała do najbardziej usportowionych szkół gminy.
W roku szkolnym 1975/1976 harcerze i zuchy brali udział w Chorągwianym Festiwalu Piosenki Harcerskiej i zdobyli I miejsce na szczeblu gminy. Uczniowie klas starszych w Turnieju Wiedzy o Śląsku Opolskim zajęli II i III miejsce.
Najważniejszym wydarzeniem roku 1976 było otwarcie nowego boiska szkolnego pokrytego asfaltową powierzchnią. Uczniowie reprezentowali szkołę w licznych olimpiadach przedmiotowych, zajęli m.in. III miejsce w olimpiadzie biologicznej, III miejsce w olimpiadzie fizycznej, I miejsce w olimpiadzie technicznej. Harcerze uczestniczyli w zbiórce złomu i makulatury zajmując I miejsce w gminie.
W roku szkolnym 1978/1979 likwidacji uległ punkt filialny w Odrowążu. W tym też roku uczniowie kl. I rozpoczęli realizację programu 10-letniej szkoły średniej. Sukcesem dla szkoły był udział uczennicy Krystyny Gajda w olimpiadach z biologii i chemii, gdzie zajęła I miejsce w gminie. Rok później uczeń Alfred Stiera zajął I miejsce w województwie ze znajomości historii sztuki.
13 grudnia 1981 r. ogłoszono w kraju stan wojenny. Nauka w szkołach została przerwana. Do szkoły dzieci powróciły 4 stycznia 1982 r.
W roku szkolnym 1984/1985 szkoła odniosła wiele sukcesów w sporcie i zdobyła kolejny puchar we współzawodnictwie na najbardziej usportowioną szkołę w gminie. Uczniowie brali udział akcjach charytatywnych, podejmowali starania o ochronę środowiska najbliższej okolicy, dbali o czystość otoczenia, segregowali śmieci, włączali się w likwidację dzikich wysypisk.